라틴어 문장 검색

miscebat, hisque olei cyathum et dimidium adjiciebat.
(켈수스, 의학에 관하여, 5권, XVIII De Malagmatis. 22:3)
effigies sacri nitet aurea cercopitheci, dimidio magicae resonant ubi Memnone chordae atque vetus Thebe centum iacet obruta portis, illic aeluros, hic piscem fluminis, illic oppida tota canem venerantur, nemo Dianam, orrum et caepe nefas violare et frangere morsu;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV3)
"si memor es, de quo mihi sit Proserpina nata, dimidium curae debet habere tuae."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권408)
"en ego dimidium vestri parsque altera voti, cernite, sim qualis, qui modo qualis eram!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권276)
et illa, in qua lata lex est, ut argentarii dimidium ex eo quod debebant solverent, creditum suum totum exigerent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 199:1)
Alexander cuidam civitati partem agrorum et dimidium rerum omnium promittenti "Eo," inquit, " proposito in Asiam veni, ut non id acciperem, quod dedissetis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 53 10:1)
Athenis dimidium licet, Alexandriae totum.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 6:13)
Qui cum in illa prouincia duobus annis ac dimidio ecclesiam gloriosissime rexisset, adfuit superno dispensante iudicio tempus, de quo loquitur Ecclesiastes, quia:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III.12)
quod istud consilium est, ibi malle decernere ubi tuae dimidio minores copiae sint, hostium multo maiores, quam ubi duobus exercitibus adversus unum tot proeliis et tam diuturna ac gravi militia fessum pugnandum sit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 640:1)
non plus quinque milia occisa, minus dimidium eius hominum captum est impetu in castro facto, quo perculsa rege amisso multitudo se contulerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 147:1)
sic adsueta tuis semper Victoria castris nunc quoque se praestet notaque signa petat, Ausoniumque ducem solitis circumvolet alis, ponat et in nitida laurea serta coma, per quem bella geris, cuius nunc corpore pugnas, auspicium cui das grande deosque tuos, dimidioque tui praesens es et aspicis urbem, dimidio procul es saevaque bella geris;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 175)

SEARCH

MENU NAVIGATION